Ben öğretmenim. Öğretiyorum. Yoksa öğretmiyor muyum?

Neyi öğretiyorum, burası daha önemli sanırım.

Öğrendiklerimi elbette. Öğrenmediğim şeyleri nasıl öğretebilirim ki.

Neyi öğrendim. Bana öğretilenleri. Bununla öğretmenlik yapmak mümkün mü?

Cevabım yok.

Neyi öğrenmeliydim, ya da bana neyi öğretmeleri gerekiyordu?

Bunun cevabı çok uzun olur.

Ama yinede sıralayayım birkaç tanesini.

Her şeyden önce insan olduğumu, insan olmamın neyi gerektirdiğini. İnsan olmamın neyi yapmamam gerektirildiğini de…

***

İnsan olmam trafik kurallarına uymamı gerektirir.

İnsan olmam saygılı olmamı gerektirir.

İnsan olmam sevgi ile yaklaşmamı gerektirir.

İnsan olmam anlayışlı olmamı gerektirir.

 İnsan olmam kendime yapılmasını istemediğim bir şeyi başkalarına yapmamamı gerektirir.

İnsan olmam haksızlık yapmamamı gerektirir.

İnsan olmam adaleti gözetmemi gerektirir.

İnsan olmam yalan söylemememi gerektirir.

İnsan olmam hırsızlık yapmamamı gerektirir.

İnsan olmam insan ve hayvan herkesin hakkını ihlal etmememi gerektirir.

…

…

Peki bunların hali pürmelali nedir şimdi, elan, topluluğumuzda?

Cevap mı?

Sizde.

Yorum yapmama gerek yok sanırım

Demek ki öğretilmesi gerekenler öğretilmiyor/öğretilemiyor…

Öğretmenlik bu olsa gerek.

Maarifimize ne oldu?

İlim irfan neydi, hatırlayanınız var mı?

Sahi biz ne iş yapıyoruz?