Hatırlar mısın?

Hatırla!

Hatta kulağına küpe olsun!

Hani o kasaba halkına Allah peygamberler göndermiş onlar da o peygamberleri yalanlamışlar, azgınlık etmekten geri durmamışlardı. Yapılan bütün uyarılara rağmen azgınlıklarını sürdürmüşlerdi.  

Felakete sebep olacak işler yapmaya devam etmişlerdi. İşte tam o zamanda şehrin öbür ucundan koşarak gelen bir adam vardı.

İşte o adam "Ey kavmim!" diye seslendi. Bozguncuları, iftiracıları, peygambere düşmanlık yapanları uyardı…

O koşup gelen kişi iyilik için gelmişti.

İmanını ilan etmek için gelmişti.  

Felakete sürüklenmelerinin önüne geçmek için gelmişti.

Gelmekle kalmadı onları şiddetle uyarmıştı.

Hatırladın mı şimdi, kimdi, neden gelmişti?

Ben o olmak için geldim.

Sen o olmak için geldin.

Biz o olmak için geldik.

Bilesin.

Bilmelisin.

İyilikte yardımlaşmak gerek.

Kötülük ve düşmanlıkta yardımlaşmamak her insanın üzerine bir vazife.

Yoksa bunu da mı bilmiyorsun da milletine ve insanlara düşmanlık yapıyorsun.

Ve onun yaptığı yapıyoruz:

Ey milletim!

Ey Kahramanmaraş, Hatay, Adıyaman, Diyarbakır, Adana, Osmaniye, Gaziantep, Şanlıurfa, Malatya ve Kilis.

Ey Pazarcık, Elbistan, İslâhiye, Nurdağı!

Ey Anadolu!

Ey Türkiye!

Ey bu vatanın evlatları!

Sizden hiçbir ücret istemeden koşup gelenleriz. Allah'ın sınanmasından sabırla geçmek gerektiğini hatırlatanlardanız.

Bir çocuğun gülmesi için gece gündüz demeden koşturanlardanız.

Bir muhtacın ihtiyacını gidermek için yardım edenlerdeniz.

Depremle sınandık, sabırla metanetle geleceğe yürümemiz gerektiğini hatırlatmak için buradayız. Allah'ın dilediğinin dışında hiçbir şeyin gerçekleşmeyeceği gerçeğini haykıranlardanız.

Senin için varını yoğunu ortaya koyanlardanız.

Sen yalnız değilsin. Güveneceğin Allah var, umudunu yitirmeden yarına yürüyeceğin bir ülken var.

Seni güzele çağıranlar yanında. Olmaya devam edecek.

Yalan dolan ile seni yolundan alıkoymak isteyenlere karşı senin yanındayız.

Bir olmalıyız, birlik olmalıyız.

Bunun için Allah'ın yolu budur, başkaca bir yol yoktur!

Bütün ülke bunun için koşup geldi yanına.

Seninle birlikte olmaya, yaraları sarmaya, doğruları haykırmaya, fitne fücuru yok etmeye…

“Allah'a dayan saye sarıl, yol varsa budur bilmiyorum başka çıkar yol!”

Dinine muti ol.

Vakit sabır vaktidir.

Zorlukları aşma zamanıdır.

Çok çalışma ve yemeğimizi paylaşma vaktidir.

İyilik ve sadaka ile ahirete yatırım vaktidir.

Biz kardeşiz çünkü ancak inananlar kardeştir.

Kardeşler birbirini terk etmez.

Habib-i Neccar gibiler sana hizmete koşanlar.

Gerçekleri haykırmak için ordalar.

Ülkenin her bir yerinden koşup gelenlerdeniz.

Sınandık birlikte. Kimimiz sabır ile kimimiz tekrar tövbe edip ona kul olma fırsatıyla sınanıyoruz.

Sabrın sonu selamettir.

Yolumuz onun yoludur:

Andolsun zamana ki, insan gerçekten ziyan içindedir. Ancak, iman edip de sâlih ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler, birbirlerine sabrı tavsiye edenler başka. (Asr Suresi)